Historia szkoły

W roku szkolnym 2007/2008 minęło 60 lat od utworzenia Państwowego Gimnazjum Handlowego w Ełku. Tak brzmiała pierwsza nazwa szkoły, która obecnie nosi nazwę Zespół Szkół nr 5 im. Karola Brzostowskiego. Dla wielu ełczan i nie tylko, to po prostu„Ekonomiak”.

Państwowe Gimnazjum Handlowe zostało zorganizowane w sierpniu 1947 r. z inicjatywy władz miejscowych, a zapisy rozpoczęto 15 września 1947r. W początkowej fazie tworzenia placówki do nauki zgłosiło się 40 dziewcząt i 1 chłopiec. Później kandydatów przybywało i w rezultacie utworzono dwie klasy liczące po 36 uczniów.

Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego odbyło się 12 października 1947 r. w sali Teatru Miejskiego. Należało rozpocząć naukę ale szkoła nie miała własnego lokalu. Naukę rozpoczęto w wypożyczonym na okres przejściowy niewielkim pomieszczeniu Publicznej Szkoły Powszechnej nr 1, przy ulicy Szkolnej (obecnie teren byłej jednostki wojskowej). Lekcje rozpoczynały się od godziny 14.00. Jednocześnie dyrekcja szkoły podjęła starania o przydział budynku na dalsze funkcjonowanie szkoły. Po wielkich trudnościach Zarząd Nieruchomości ziemskich w Ełku przydzielił dwupiętrowy budynek przy ulicy Kościuszki 9. W dniu 1 lutego 1948 r. odbyło się uroczyste poświęcenie szkoły i przeniesienie do własnego budynku.

szko2

Fot. Pierwszą siedzibą szkoły był budynek, w którym obecnie mieści się Wyższe Seminarium Duchowne

W dniu 1 września 1949 r. szkoła zmieniła nazwę na Liceum Administracyjno Handlowe I i II-go stopnia, a z dniem 1 września 1951 r. nastąpiła kolejna zmiana nazwy na Technikum Handlowe Ministerstwa Handlu Wewnętrznego.

Od chwili powstania szkoła napotykała na określone trudności w funkcjonowaniu. W latach 1954-1955 wspomniane Ministerstwo Handlu Wewnętrznego, które szkołę prowadziło nosiło się z zamiarem jej likwidacji.

W rezultacie negocjacji między resortami gospodarczymi i handlowymi w dniu 1 września 1956 r. placówkę przejęła Centrala Rolnicza Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” Zarząd Szkolenia Zawodowego w Warszawie. To umożliwiło jej dalszy rozwój i zapewniło właściwe środki finansowe na gruntowną renowację budynku szkoły i przyległego do niego internatu.

Szkoła została wyposażona w sposób zadawalający w sprzęt i niezbędne pomoce dydaktyczne.

Nowy administrator obiektu tj. Centrala Rolnicza Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” uruchomił 5-letnie Technikum Ekonomiczne, które kształciło kwalifikowanych pracowników obrotu towarowego, planistów finansowych i księgowych oraz dwuletnią Zasadniczą Szkołę Handlową w zawodzie sprzedawca.

W dniu 1 września 1959 r. powstała 3-letnia Zasadnicza Szkoła Handlowa dla pracujących w pionie spółdzielczości CRS „Samopomoc Chłopska”, a w 1961 r. został otwarty Wydział Zaoczny Technikum Ekonomicznego dla Pracujących.

W dniu 1 września 1962 r. nazwa szkoły została zmieniona na Zespół Szkół Zawodowych Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc chłopska” w Ełku. W jego skład wchodziły:

  • Technikum Ekonomiczne CRS „SCh”
  • Zasadniczą Szkołę Handlową CRS „SCh”
  • Wydział Zaoczny Technikum Ekonomicznego CRS „SCh”
  • Wydział Zaoczny Zasadniczej Szkoły Handlowej CRS „SCh”

Urządzenie i wyposażenie szkoły ulegało znacznej poprawie. W budynku szkoły i internatu przeprowadzono ponownie remonty i dalsze udoskonalenia w przystosowaniu do nowych wymagań dydaktycznych i wychowawczych. Zagospodarowano dziedziniec przed szkołą, a teren posesji został ogrodzony.

Na początku lat 60-tych urządzono ośrodek campingowy dla młodzieży w Szeligach nad jeziorem Selmęt Wielki. Placówka wypoczynkowa dysponowała 23 domkami campingowymi, 24 kajakami, 1 łodzią żaglową i 1 łodzią motorową. Ośrodek był czynny w okresie wakacji. Mimo znacznych nakładów finansowych warunki lokalowe utrudniały rozwój szkoły, zwiększonych potrzeb i wymagań. Ówczesny dyrektor Antoni Szczeciński rozpoczął starania o lokalizację i budowę nowej placówki, która mogłaby zapewnić właściwą pracę dydaktyczną i wychowawczą. W dniu 29 maja 1971 r. sporządzono akt erekcyjny pod budowę nowej szkoły przy ówczesnej ulicy Polnej (obecnie ulica gen. Wł. Sikorskiego). Budowa obiektów szkolnych trwała dwa lata. Najpierw oddany został do użytku internat na 280 miejsc, a następnie szkoła. Przeniesienie zajęć do nowego budynku nastąpiło w 1972 r.

szko1

Fot. Budowę nowego kompleksu budynków Zespołu Szkół Zawodowych CZSR przy dawnej ul. Polnej zainicjował dyrektor Antoni Szczeciński.

Szkoła nie była kompletnie wyposażona. Uzupełnienie wyposażenia w sprzęt szkolny i pomoce dydaktyczne trwało w zasadzie do 1975 r.

W czerwcu 1981 r. na I Zjeździe Absolwentów szkoła otrzymała imię Karola Brzostowskiego – prekursora spółdzielczości na ziemiach północno-wschodnich Polski w XIX w. Na skutek zmian organizacyjnych w spółdzielczości oraz w szkolnictwie zawodowym nastąpiła również zmiana nazwy placówki. Pełna nazwa brzmiała: Centralny Związek Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” Zespół Szkół Zawodowych im. Karola Brzostowskiego w Ełku.

W skład zespołu weszły następujące szkoły:

  • 4-letnie Liceum Ekonomiczne o specjalności ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych
  • 4-letnie Liceum Ekonomiczne o specjalności ekonomika i organizacja transportu samochodowego
  • 4-letnie Liceum Zawodowe o specjalności sprzedawca-magazynier
  • 3-letnia Szkoła Zawodowa – sprzedawca
  • 2-letnie Policealne Studium Zawodowe o specjalności ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych
  • 2-letnie Policealne Studium Zawodowe o specjalności ekonomika i organizacja transportu samochodowego
  • 4-letnie Technikum Zawodowe o specjalności żywienie zbiorowe

oraz Wydział Zaoczny:

  • 4-letnie Liceum Ekonomiczne o specjalności ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych
  • 2-letnie Policealne Studium Zawodowe o specjalności ekonomika pracy, płac i spraw socjalnych
  • 2-letnie Policealne Studium Zawodowe o specjalności żywienie zbiorowe

Obecnie w skład Zespołu Szkół nr 5 w Ełku wchodzą następujące szkoły:

  1. Technikum nr 5, które kształci uczniów w zawodach o specjalnościach:
  • technik ekonomista
  • technik handlowiec
  • technik informatyk
  • technik żywienia i gospodarowania domowego
  1. Zasadnicza Szkoła Zawodowa kształci w zawodzie – sprzedawca dla dorosłych: Szkoła Policealna nr 5 kształcąca w następujących specjalnościach:
  • technik ekonomista
  • technik informatyk
  • technik administracji

Zespół Szkół prowadził, finansował i sprawował bezpośredni nadzór Centralny Związek Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Warszawie z zastrzeżeniem roli koordynacyjnej Kuratorium Oświaty i Wychowania w Suwałkach.

W 1989 r. CZS „SCh” przekazał szkołę na zasadach użyczenia Kuratorium Oświaty i Wychowania w Suwałkach. W 1990 r. zmieniono nazwę na: Zespół Szkół Ekonomicznych im. Karola Brzostowskego. Od grudnia 2001 r. szkoła nosi oficjalnie nazwę Zespół Szkół nr 5 im. Karola Brzostowskiego, ale dla wielu ełczan i nie tylko nadal jest po prostu „Ekonomiakiem”.

W ciągu 60 lat istnienia szkoły ukończyło ją około 12 tysięcy absolwentów, którzy znaleźli zatrudnienie m.in. jako sprzedawcy, magazynierzy, księgowi, planiści, ekonomiści aż do funkcji prezesów, wiceprezesów na szczeblu gminy, powiatu i województwa.

Szkoła umożliwiała kształcenie zarówno zawodowe jaki i ogólne. Zdolni chętni i pracowici uczniowie mieli możliwość dalszego kształcenia i często z niej korzystali. Pracują obecnie w różnych dziedzinach i wielu z nich osiąga wyróżniające wyniki w działalności zawodowej i społecznej.  Są wśród nich m.in. pracownicy naukowi wyższych uczelni, nauczyciele (wielu z absolwentów powróciło do szkoły aby w niej nauczać), księża, kierownicy zakładów pracy.

Warto podkreślić najważniejsze – absolwenci wynieśli ze szkoły nawyki uczciwej i  systematycznej pracy i nauki.

W latach 70-tych szkoła nawiązała kontakt z wieloma instytucjami i wyższymi uczelniami:

  • Instytutem Handlu Wewnętrznego w Warszawie
  • Spółdzielczym Instytutem Badawczym w Warszawie
  • Polskim Towarzystwem Ekonomicznym w Warszawie i Białymstoku
  • Polskim Towarzystwem Historycznym w Warszawie
  • Instytutem Mazurskim w Olsztynie
  • Uniwersytetem w Warszawie
  • obecnie szkoła współpracuje z Klubem Szkół Handlowych w Bydgoszczy.

Również pracownicy naukowi i kierownicy placówek naukowo-badawczych brali udział w posiedzeniach Rady Pedagogicznej oraz spotkaniach z młodzieżą szkolną. Należeli do nich: doc. dr Wł. Kowlaczyk, Edmund Hahn, Krzysztof Wojtowicz, dr Wł Gębik. Prowadzili oni wykłady na temat historii szkolnictwa polskiego na Powiślu, Warmii i Mazurach, dr St. Herbst (dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego) przedstawił historię kultury polskiej na Mazurach.

Duży jest także dorobek szkoły w zakresie działalności społeczno-kulturalnej w środowisku wiejskim. Należałoby tu wspomnieć o prowadzeniu biblioteki i. Michała Pogorzelskiego w Lepakach i świetlicy im. Z. Lewandowskiego we wsi Gorło. Prenumerowano dla tych placówek kulturalnych zestawy czasopism, organizowano występy artystyczne, spotkania z autorami książek, działaczami społeczno-gospodarczymi.

Szeroko rozwinęły się i nadal rozwijają działalność zajęcia pozalekcyjne, w których aktywnie bierze udział wielu uczniów szkoły pogłębiając swoją wiedzę, zainteresowania i pasje. Działalność w ramach zajęć zostanie przedstawiona w bieżącej publikacji.

Już w 1961 r. Komisja Ministerstwa Oświaty wysoko oceniła różnorodność form pracy szkoły, zaliczając ją do przodujących w kraju.

Ciekawą formą działalności wychowawczej było w latach 1968-1987 pisanie monografii wsi i gmin przez zespoły klasowe pod kierunkiem nauczycieli. Początkowo obejmowały one Pojezierze Ełckiej, a następnie miejscowości regionu północno-wschodniej Polski.

Za działalność dydaktyczno-wychowawczą i prace nad utrwaleniem kultury polskiej na Mazurach szkoła w 1981 r. otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej przyznany przez Ministra Oświaty i Wychowania, a w 1997 r. medal za zasługi dla województwa suwalskiego.

Dyrekcja i Rada Pedagogiczna

Szkoła to przede wszystkim ludzie, którzy ją tworzą i rozbudowują. Według protokołu z pierwszego posiedzenia Rady Pedagogicznej z dn. 23. 11. 1947 r. pracę w nowo utworzonej szkole rozpoczynali: p. Halina Wiszniewska, p. Rusiecka, p. Irena Buławina i ks. Stanisław Adamski, p. Eugenia Topolska, p. Irena Wołk, p. Teresa Iglicka.

Z czasem grono pedagogiczne powiększało się. Pracę w placówce podjęli: p. W. Czerniawska, p. L. Kuźnicka, p. W. Łopuszyńska, p. J. Gałaszewski, p. H. Pieślakówna, p. Z. Radomska, p. M. Edermanowa, p. A. Kiersnowska, p. Z. Boczarowa, p. B. Romatowski, ks. Wieczorek.

Przez całe swoje życie zawodowe ze szkołą związane było liczne grono nauczycieli, a wśród nich: p. W. Łopuszyńska, p. Z. Radomska, p. A. Ulrych, pp. W. i E. Czepułkowscy, p. M. Rzadkowska, p. W. Grodzki, p. H. Roginiewicz, p. B. Krasińska, p. K. Olejnik, p. J. Filipkowska, p. B. Dębkowska, p. E. Niemczyk, p. W. Dudyńska i inni

Pracowali od pierwszych lat formowania się społeczności szkolnej w czasach, gdy liczył się nade wszystko zapał i cierpliwość, gdy niedostatki natury materialnej trzeba było nadrabiać perfekcją organizacyjną i zaletami ducha.

Współtwórcami bazy dydaktycznej oraz sukcesów i wysokiego poziomu pracy szkoły byli też jej dyrektorzy. Od roku 1947 szkołą kierowali:

  • Irena Buławina (1947 – 1951)
  • Mieczysław Marecki (1951 – 1958)
  • mgr Antoni Szczeciński (1958 – 1984)
  • Witold Grodzki (1984 – 1987)
  • mgr Eleonora Niemczyk (1987 – 1990)
  • mgr Irena Kruszewska (1990 – 1992)
  • mgr Kazimierz Czepułkowski (od 1992 do 2022)
  • mgr Maciej Karanowski (od 2022 do dziś)

W okresie 60 lat istnienia szkoła uformowała w swojej pracy dydaktycznej i wychowawczej określony charakter działalności. W tym miejscu podkreślić trzeba zasługi 26 lat zarządzania placówką przez dyrektora Antoniego Szczecińskiego. Następcy kontynuowali pracę szkoły, powiększając dorobek zespołu pedagogicznego i uczniów.

następna
Skip to content